Miami Beach op de Segway

Vandaag stond onze laatste geplande excursie op het programma: de Art Deco tour door Miami Beach op een Segway. Dat vervoermiddel hadden we al vaker gezien maar er zelf nog nooit gebruik van gemaakt.
Bijna was het niet eens doorgegaan. Op onze bevestiging stond dat we naar Bike and Roll moesten in de 19de straat. De tour zou om 10 uur beginnen en ons hotel ligt aan de 17de straat (Lincoln Road). Dus ver kon het niet zijn. We dachten daar ook nog wel even een ontbijtje te kunnen halen. Even na negenen weg en de 19de straat was nog geen tien minuten lopen. Maar daar bleek nergens een Bike and Roll te bekennen. Wij zoeken en uiteindelijk aan een man gevraagd. Die snapte er niet veel van en was bang dat hij ons verkeerd zou wijzen dus hij begon er liever niet aan. Op de bevestiging stond een telefoonnummer en dat maar gebeld. Van de man aan de andere kant van de lijn kregen we te horen dat ze in James Street zaten, vlak bij Lincoln Road. En laat dat nu recht tegenover het hotel zijn. Daar hadden we gisteren bij aankomst wel een fiets- en Segwayverhuur gezien maar op de papieren stond dat andere adres. Er was een knaap bezig met twee dames die fietsen wilden huren en dat duurde even. Inmiddels was het wel 10 uur en we kregen het bange vermoeden dat er iets niet klopte. Toen ik een folder uit een standaard pakte waarin allerlei tours beschreven stonden, werd dat vermoeden alleen maar erger. De Art Deco tour startte om 10 uur in de 10de straat. Dat werd vervolgens door de medewerker bevestigd maar die stelde ons gerust. De tour begon om half 11 dus we hadden alle tijd. Inmiddels had Marja een broodje en flesje water gekocht. Dat was voorlopig ons ontbijt. En wij lopend op weg naar de 10de straat. Dat bleek een kwartiertje lopen en ja hoor, we zaten goed. Een jongedame die net binnen kwam lopen, bleek onze gids te zijn en zij gaf aan dat er nog vier mensen zouden komen en we om half 11 begonnen. Nog net tijd om op de hoek van de straat koffie te halen.
Overigens zagen we later in de papieren van Jan Doets dat de routebeschrijving van het hotel naar de verhuur wel klopte. Kennelijk een tikfoutje in de bevestiging die ons aardig van de wijs bracht.

Even voor half 11 meldden zich vier Canadese dames en kon het feest beginnen. Helm uitzoeken en oefenen op een Segway. Dat lijkt heel moeilijk maar dat is het niet en het went heel snel. De vier dames zagen er nogal tegenop maar met enige oefening hadden zij het ook snel onder de knie. Andrea, onze gids, nam ons vervolgens mee de weg op. Bij elkaar blijven, achter elkaar rijden en als Andrea de weg overstak, gewoon volgen, ook al sprong het verkeerslicht op rood.

Al snel stonden we op de boulevard, the place to be. Aan de ene kant luxueuze hotels en aan de andere kant het beroemde strand. Daar tussen een wandelboulevard waar ook fietsers gebruik van konden maken. En Segways. Vanmorgen was er ook een triathlon, dus het was extra druk met lopers. Nou kwamen we ook lopers tegen waarvan ik me afvroeg of er wel fietsen waren die sterk genoeg voor ze waren, dus kennelijk kon je ook alleen lopen. Maar ook die dikkerds deden het toch maar.

De verdere tour was erg leuk en afwisselend. Niet alleen kwamen we over het drukste deel van Miami Beach, met o.a. het voormalige huis van Gianni Versace (op de stoep waarvan hij is doodgeschoten) maar even verder ligt het artistieke deel met de bibliotheek, het Bass museum en het ballettheater waar het ontzettend rustig was. Andrea nam ons ook mee naar de botanische tuin, een oase van rust. Daar maakten we kennis met Bigfoot, een creatie van een beeldhouwer die daarmee de eenheid tussen mensen wil benadrukken. Het beeld, dat trouwens grotendeels van piepschuim is (en dat zie je er niet aan af), blijft hier drie jaar en gaat dan naar een plek elders op de wereld. En zo komt in ieder geval ieder continent aan de beurt.

Onderweg werd het onheilspellend donker en dreigde er een enorme bui aan te komen maar uiteindelijk bleef het bij een paar nauwelijks te voelen spettertjes. We bezochten ook nog het Holocaust Memorial. Een indrukwekkend monument ter nagedachtenis van de slachtoffers van de holocaust. Andrea vertelde me dat 1/3 van de bevolking in Miami en Miami Beach Joods is of Joodse voorouders heeft.
Op het monument ook een spreuk van Anne Frank. Heel speciaal om dat als Nederlander op zo'n indrukwekkend monument aan de andere kant van de wereld te zien staan.

Via een deel van de boulevard en vervolgens een zandpad helemaal naar de zuidkant van Miami Beach gereden. We hebben trouwens ook geleerd dat Miami en Miami Beach twee verschillende plaatsen zijn die eigenlijk niets met elkaar te maken hebben.
Aan die zuidpunt staan enkele enorm hoge appartementsgebouwen. Helicopterdek op het dak.

Eenmaal terug en de Segway netjes voor de deur geparkeerd, eerst maar eens een verlaat ontbijt genuttigd. Dat werd wel tijd. Daarna even naar het hotel om de autosleutel op te halen want die moest nu toch echt ingeleverd worden en wel voor vieren. Dat ging soepel. Er werd gevraagd waar de auto stond (derde verdieping) en de sleutel werd ingenomen en de zaak afgehandeld. Niks inspectie of zo, alles in twee minuten klaar.

Daarna in een bar een heerlijk koud biertje gedronken. Want het is hier ook vandaag weer korte broeken en korte mouwenweer. In het hotel hebben we het zwembad eens opgezocht en op lekkere ligstoelen een tijd liggen zonnen en lezen.

Tijdens de Segwaytour tipte Andrea ons over een straatje waar je lekker kon eten en kon kiezen uit Italiaanse, Cubaanse en een erg goed Mexicaans restaurant voor een heel redelijke prijs. Dat laatste leek ons wel wat en daar hebben we vanavond dan ook heerlijk buiten gegeten. En de fles rosé smaakte er verrukkelijk bij.

Daarna nog een wandeling gemaakt over de boulevard (het eerste deel achter een aantal enorme en luxe hotels om, waar bij sommige het een drukte van belang was rond het zwembad met live bands)
Ook het deel dat we vanmorgen hadden gezien, zagen we weer, nu prachtig verlicht.

Moe maar voldaan na deze dag vol activiteiten en indrukken nu op de kamer, lezend (Marja) en verslag schrijvend (ik).

Morgen de laatste dag. We hoeven pas om 12 uur uit te checken en kunnen de bagage hier laten. De bedoeling is dat we om een uur of half 6 een taxi nemen naar het vliegveld zodat we daar in ieder geval op tijd zijn. Onze vlucht gaat, als het goed gaat, om kwart voor 10 's avonds.

Dit was het laatste verslag vanuit Florida, onze reis zit er bijna op. In het vliegtuig maak ik nog een verslag van onze allerlaatste dag en dat, aangevuld met de laatste feitjes, zet ik in de loop van dinsdagmiddag of -avond nog op de site. Als de jetlag me tenminste niet eerder heeft te pakken.

In ieder geval hebben jullie dinsdagmorgen dus even geen last van ons.