Goede weermannen

Op het moment dat ik dit typ zitten we in Key West, het uiterste zuidwestelijke puntje van de VS. Normaal een prachtig zonovergoten oord waar je, zo heb ik gehoord, een prachtige zonsondergang kunt zien.
Het is nu kwart voor 5 's middags en het hoost hier op een manier die ik zelden heb gezien. Enorme lichtflitsen en onweersknallen. Ik vrees dat we het mooie, oude centrum van dit stadje moeten laten wachten tot morgenochtend.

Want dan wordt het weer prachtig weer, volgens de weermannen van Weatherchannel.com. En die hebben het al onze hele vakantie bij het rechte eind. Gisteravond en vannacht al een paar stevige onweersbuien gehad in Key Largo. Vanmorgen opgestaan met een zwaar bewolkte lucht.
Nog voordat we inpakten zijn we eerst naar Starbucks gereden voor het ontbijt. Dat hebben we dit keer meegenomen en op de kamer genuttigd. Daarna ingepakt en uitgecheckt en op weg naar hier.

Onderweg in het plaatsje Islamorada gestopt bij het Theater of the Sea. Vergelijk het met Seaworld maar dan 50 of misschien wel 100 keer zo klein. Een ontzettend leuk kleinschalig park en als je naar het personeel keek, waarschijnlijk een familiebedrijf. En ook leuk georganiseerd. We stapten even voor 11 binnen en waren mooi op tijd om gelijk naar de zeeleeuwenshow te gaan. Twee zeeleeuwen die leuke kunstjes deden en er werd heel veel verteld, op een heel leuke manier, over zeeleeuwen. Daarna het hele publiek (hooguit 150 mensen, het theater was net niet uitverkocht) door naar de boot die ons meenam op een klein tochtje, samen met een dolfijn. Die buitelde zowel links als rechts naast de boor maar omdat het een platte boot was die in het midden open was zag je dus het water), zwom die dolfijn af en toe ook in de boot. Heel bijzonder. Ook grappig om in de bomen op de oever een hele kudde leguanen te zien hangen. Wilde, ze hoorden niet bij het park maar hadden het er kennelijk wel prima naar hun zin.

Het boottochtje duurde hooguit een minuut of 10 en met drie tochtjes had iedereen het ook beleefd. Vervolgens weer met een andere dame op excursie rond een aantal bassins met niet alleen verschillende soorten vissen (waaronder prachtig gekleurde) maar ook zeeschildpadden. En met iedere zeeschildpad was wel wat aan de hand. Die hadden ze binnengekregen met allerlei mankementen. Zo was er een blinde, eentje die zowel zijn rechter voorpoot als linkerachterpoot miste en zelfs twee met evenwichtsproblemen. De ene kantelde steeds voorover en kon daardoor moeilijk lucht happen. Die hebben ze dus voorzien van twee gewichtjes achter op zijn schild. De andere kantelde juist achterover en die hebben ze een zwemvest aangedaan. Echt waar! Kijk maar op de foto's.

Daarnast zagen we roggen, haaien en krokodillen voordat we werden getrakteerd op een papegaaienshow. Best grappig. En als toetje nog een dolfijnenshow. Het was ook mogelijk om, tegen betaling van een aardig bedrag, te zwemmen met zeeleeuwen of dolfijnen. Hebben wij niet gedaan maar wel even toegekeken hoe een aantal kinderen dat deden.

Na een kop koffie de auto weer in, het was inmiddels half twee. De weg naar Key West is lang en grotendeels tweebaans. Op zich niet zo'n probleem want echt heel druk was het niet en er werd goed doorgereden. Af en toe even stoppen achter de schoolbus maar dat mocht de pret niet drukken. Tegen vieren arriveerden we bij het hotel. Vlak daarvoor nog een dame met haar scooter onderuit zien gaan toen ze de bocht nam. Kennelijk glad asfalt door de regen want we reden al een uurtje met de ruitenwissers aan.
Bij het inchecken vertelde de receptionist dat we gebruik konden maken van de shuttle van het hotel naar het centrum van Key West. Prima service, alleen niet zo aantrekkelijk als het water echt met bakken uit de hemel komt. Maar zo om kwart over vijf klaarde het wel op. Het regende niet meer en er leek zelfs een flauw zonnetje te zien. Daarom toch maar de shuttle van half zes genomen.

Toen wij hier aankwamen, was op de boulevard hier naartoe de rechter rijstrook bezaaid met plassen. Anerhalf uur later stond diezelfde rechter rijbaan volledig onder water en viel er niet meer op te rijden. Ook in het centrum van Key West stond het hier en daar blank, tot hilariteit van de voetgangers, behalve als je aan de verkeerde kant van de weg liep en toch moest oversteken. We hebben menigeen tot halverwege de knieën door het water zien waden.

Key West is een leuke plaatsje maar wel erg toeristisch. Aan de haven niets anders dan restaurants en ook de hoofdstraat, en tevens zo ongeveer de beroemdste straat, Duval Street, is een aaneenschakeling van winkeltjes, bars en restaurants. En in de bars en restaurants vrijwel overal live muziek. Wel gezellig dus. We hebben een eind gelopen naar het Hemingway House, waar de beroemde schrijver Ernest Hemingway een tijd gewoond heeft en er een paar boeken heeft geschreven, waaronder The Old Man at the Sea. Alleen jammer dat het huis maar tot 5 uur te bezichtigen was, dus we waren veel te laat.

Lekkere broodjes gegeten bij een Frans tentje. Langzaam slenterend weer terug naar de haven, vanwaar de shuttle ons weer terig zou brengen naar het hotel. Onderweg beland in World of Beers, waar ze een ongelofelijke hoeveelheid verschillende biertjes verkochten. Marja was meer van de wijn en die hadden ze gelukkig ook. En ik heb genoten van bier uit Florida. Echt lekker! En ook nog honkbal op een aantal grote tv-schermen boven de bar. Hoe slecht kun je het treffen?

We waren op tijd terug bij het vertrekpunt van de shuttle maar daar stond al een heel gezelschap. Jammer dus, we konden niet meer mee. Volgens dienstregeling zou de volgende pas over een uur gaan, maar de chauffeur verzekerde ons dat er over 10 minuten alweer een andere zou komen. We waren niet de enigen die niet mee konden, dus met een man (en vrouw) of 8 wachten op het volgende busje. Dat duurde wel iets meer dan 10 minuten, maar weonden uit de wind en het regende niet. Toen het volgende busje arriveerde, was de chauffeur wel zo slim om te vragen wie er was blijven staan bij de vorige bus. Die mochten als eersten instappen en dat was maar goed ook, want het gezelschap was inmiddels alweer gegroeid. Nou weet ik wel dat ik ervoor gezorgd zou hebben, dat wij in ieder geval een plaatsje kregen. Desnoods had ik de rest in het Nederlands de bus uitgescholden. Marja zag al aan mijn ogen dat ik daar zin in had.

Maar dat bleek, gelukkig voor die anderen, niet nodig en zodoende wamen we weer veilig thuis.

Morgen zou het, volgens de weermannen, weer mooi weer zijn en gaan we naar Miami voor onze laatste stop. We leveren dan ook gelijk weer de auto in, want die hebben we daar niet meer nodig. Als het goed weer is, proberen we in Key Largo, want daar komen we toch weer langs, nog te gaan snorkelen. Dat lezen jullie dan morgen wel weer.