Dag 4 Reisdag (vervolg)

Op dit moment verkeren we weer op grote hoogte (ruim 11 kilometer) en hebben we minder dan anderhalf uur te gaan op weg naar San Francisco. Op het schermpje voor me zie ik dat we bijna ter hoogte van Las Vegas zijn. Buiten is het zonnig maar dat kan natuurlijk nog wel veranderen. Het weerbericht op de tv gisteravond was niet erg optimistisch maar als we daar aankomen is er ook daar bijna weer een dag voorbij.
Nadat we tijdelijk afscheid van jullie hebben genomen vanaf Times Square zijn we teruggegaan naar het hotel om op ons gemak de koffers weer in te pakken. Dat was niet zoveel werk want ze waren nauwelijks uitgepakt. En de komende twee weken leven we helemaal vanuit onze koffers want na 2 nachten in het hotel waar we nu naar toe gaan, slapen we in ieder volgend hotel maar 1 nacht.
We stonden op tijd met onze koffers buiten te wachten tot we zouden worden opgehaald door de Super Shuttle. We zagen maar geen blauw busje de hoek omdraaien maar ineens stond er een chauffeur naast ons die vroeg of we de familie Venderkeet waren. Bleek het hotel ook een mooie achteruitgang te hebben. Hadden we eerder moeten weten, scheelde toch weer een stukje lopen.
Na nog een aantal mensen bij drie hotels te hebben opgepikt, ging het snel naar JFK. Onze chauffeur bleek een andere en waarschijnlijk toch wel snellere route te kennen en dat gaf dus ook weer een andere blik op de stad. We werden afgezet voor de deur van de Delta terminal op JFK. Vandaar vertrekken al hun binnenlandse vluchten. Overigens was de reis naar New York ook een Delta vlucht en die over twee weken naar huis ook, maar dan vliegen we wel met onze eigen KLM. Zo gaat dat als je partners in business bent. Vinden we prima want al spreken we best een lekker bekkie Engels, je eigen moerstaal is toch prettiger. Zelfs voor binnenlandse vluchten geldt hier een zware controle. Zelfs de schoenen mochten uit en op kousenvoeten door het poortje. We waren lekker op tijd en die tijd tot het aan boord gaan hebben we gedood met lezen. Het aan boord gaan ging wat traag maar evengoed vertrokken we om kwart over drie van de gate. Een vreselijk eind taxiën later (de Polderbaan ligt in vergelijking vlakbij) en na het nodige stilstaan (er stond een echte file, toe we een bocht maakten en we door het raampje achter ons keken, telden we maar liefst 9 vliegtuigen vlak achter ons) stegen we om 4 uur op. We hadden ons een beetje verheugd op een maaltijd aan boord maar dat valt vies tegen. Alleen drankjes en pinda's en een koekje en alles wat je meer wilt kost geld. Maar we hebben niet kunnen ontdekken hoe je dat dan kunt uitgeven want ze komen ook niet vragen of je wel wat wilt kopen. Gelukkig volgende keer weer de KLM.

De vliegreis verliep verder voorspoedig. Rustig en met f en toe mooie plaatjes buiten zoals de besneeuwde toppen van de Rocky Mountains en Sierra Nevada en de woestijnen in de buurt van Las Vegas. In San Francisico was het mooi weer, zonnetje scheen maar het scheelde wel een ja. Aardig fris hier maar ook wel lekker. Even op de koffers gewacht en toe naar de BART, de trein of metro die ons tot vlak bij het hotel zou brengen. Eindje lopen en een paar roltrappen op en toen stonden we op het perron van de Airtrain, een onbemand treintje dat een rondje maakt langs alle terminals. Uitgestapt op de halte van waar de BART zou vertrekken. Dat was nog even lastig want hoe kwamen we nou langs die poortjes? Kennelijk moest je daar een kaartje voor hebben maar dat hadden we niet. Een man wees ons op een gebouwtje achter ons met alleen maar automaten. Even puzzelen hoe het allemaal werkte (het was 8 dollar per kaartje van daar tot de halte die we moesten hebben, maar met je creditcard wilde die automaat alleen maar kaartjes van 20 dollar uitspugen. Dus alle 1 dollar biljetten bij elkaar en uiteindelijk gewapend met 2 kaartjes door het poortje. Minuutje of 10 gewacht en toen met een snelle maar beetje lawaaiige metro naar Powell Street, onze bestemming. Boven op straat vroegen we ons af hoe we naar het hotel moesten lopen tot Marja vlak achter ons het bord zag. We stonden praktisch voor de deur. Een grappig hotel dat wat ouder lijkt en ook zo is ingericht maar waarschijnlijk is het helemaal niet zo oud. Maakt niet uit, leuke kamer, niet al te groot, grote badkamer, en zo te voelen een goed bed. Koffers op de kamer gezte en naar buiten want inmiddels was het 9 uur hier, en we hadden nog niet gegeten. Ver hoefden we niet te lopen: 2 deuren verder was de Burger King en voor het eerst in de States aan de hamburgers. Marja wilde daarna toch wel snel naar bed en ik heb het nog wat langer volgehouden. Morgen San Francisco verkennen. Fijne Hemelvaartsdag jullie ( o sorry, die is al bijna om), Gratis internet in het hotel dus dit verslag gaat morgenochtend vanuit mijn bed de site op!